Het was een jaar of 10 geleden op een vrijdagavond ik zat wat te zappen op de bank tot ik bij "Who's afraid of Virginia Woolf? bleef hangen. Ik was eindelijk van plan voor het zappen om binnen een paar minuten naar bed te gaan. Maar dit lukte niet meer nu ik naar Burton en Taylor keek die elkaar met een fileermesje aan het ontleden waren. Ik kan me niet herinneren dat ik naar dit geweldige stuk nog acteerprestaties van een dergelijk hoog niveau heb gezien. De chemie tussen Elisabeth Taylor en Richard Burton spatte van het TV scherm. Overweldigend is het goede woord. Enigszins beduusd ging ik die nacht naar bed.