Mijn eerste grote liefde was een exotische schoonheid met donker haar die fan was van Depeche Mode. Grotendeels in het zwart gingen we iedere zondag naar de plaatselijke disco "Joy" van een Turkse eigenaar die witte pakken droeg en door iedereen Willie werd genoemd. Dat Willie niet een standaard naam voor een Turk is hield ons toen niet zo bezig.
Muziek des te meer. The Smiths,The Cure, Echo and the Bunnymen. The Weltsmertz moest er vanaf druipen als de groene zeep uit onze omhoog getoupeerde haren.
1 uitzondering Depeche Mode met "Just can't get enough" Als dat nummer begon stonden mijn eerste grote liefde en ik als Fred Astaire en Ginger Rogers op de plaatselijke dansvloer.En dat terwijl we normaal gesproken diep gebogen centen op de dansvloer aan het zoeken waren terwijl we ondertussen de draai van een Hollandse molen met 2 armen imiteerde.
Op You Tube zag ik het onderstaande filmpje van "Just can't get enough" en na 23 jaar is nog niks van de magie van dat nummer verdwenen .Toch wel knap.
